Gül Bulutu Şiiri - Şair Nehreyn

Zihnimizle gönlümüz arasındaki gergefte dokunur..
Nehir şiltesi / ay nevresimi
Hokkadan yağmur çiseliyor
Kağıdın döşünden şarap
Dumanımızın allı bohçası, gül bulutu.
Kuşluğu silkeliyor eteklerinden serçe.
Ölüleri yazma katip / duvarların sessizliğine kapılarak..
Hamiline yazılmış ağrıları teşhir ediyor çocuklar
Beyoğlundan istiklal caddesine giden her aralıkta.
Issızlığı hatırlatıyor minarede adamın biri.
Beş vakit kendisinden geçerek gözlerini açıyor mektupların.
Çalı kuşları hovardalıkta.ansızın öpüp kaçıyorlar dileğimi.
Azalan ırmakların çığlığı değil bu hayhule.
Kefirhış hüzünlerin körüklediği şahapta değil.
Üstümüzü körleyen bu afet ne öyleyse.
Her dilde sevişmekte varmış yazgıda.
Her kitaptan üstü başı kirli ayrılmak ta.
iç cebindeki mavzerle nişan alır bazı esrik notalar.