Kim derdi ki benim için, bu bülbül susacak diye,
Kim derdi bu bülbül gülünden olacak diye,
Bir gün boş bulunca gül dalını
Kim derdi ki benim için yıkılacak diye.
Kim bilebilirdiki bir gün kopacağını,
Bir vazoya bir narin ele süs olacağını,
Bir gün kalınca bülbülsüz,
Kimbilir ne dertli ağlayacaktı o gül.
Hangi gören demedi ki 'ne dertli şu gülle bülbül',
Bülbül söyler gül süsler, sanki neşelidirler,
Sen, senden kurtulupta özlerine dalabilsen,
Kimbilir onlar, onlar ne dertlidirler...
Kayıt Tarihi : 13.3.2008 04:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiride diğer pekçok şiirim gibi yine ortaokul-lise yıllarında yani 1980-85 döneminde yazdım. Şimdi okuduğumda böyle değilde şöyle yazsaymışım dediğim yerleri oldu ama özü neyse öyle kalsın istedim... Sonuçta bu mısralar o andaki duygularımı dile getirdiği için, şimdi beğensemde beğenmesemde aynen kalsın istedim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!