Her âşık bülbüldür, her sevgili gül,
Ateşten dudaklar; peymâneleri...
Ebedî hicranı tatmış da bülbül,
Figânı, andırır divâneleri...
Gül büker boynunu, bülbül lâl olur;
Güzün hüznü sarar virâneleri...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir