Evvelin zifiri idi, şimdi seninle neharım,
Varlığın neşe-i muhabbet,yokluğunda bizarım...
Yok ise senden bir nazar derd-i gam-a müptelayım.
Seninle başlar her güzel gün,varlığına hayranım...
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Gül ile Bülbül divanı vardır. Ve tek gerçek olan Allah aşkını anlatır.Bu dizelerde ustalık var.
Ehli temkinem, derdi belâdan,
Neylerse hikmetlidir, “Yaradan”
Suladım çiçeği ektim gönlüme,
Bilmem? “dertmidir , reva mı?
Yoğ ise gül ile deva mı!Bülbülün kalbi, gül için yanar.
Kavuşmanın hayaline can atar!
Gül, firari, hep gizler esrarını,
Garibim bülbül, bilsede sırrını,HAK”tan gelen başım üstüne!
Kavuşamasakta, adı aşktır!
Vuslatıma, bu hazzı veren,
Hasretimdir! Razıyım ilelebet, Hüdâ” nın hükmüne.
Gül, hüzünlü rüzgarlarda, savurur yapraklarını
Ola ki, kokusu varır bülbüle.
Ne gül yâr olur bülbüle, ne de bülbül gül’ eÇünkü hakikat âyândır, gerçek âşkı bilenlere!
Kavuşmak yanlızca, Derviş Dağı’nda!
Bu dizeleride yazabilmek nasip oldu. Anlayabilmek zor olabilir yada kendim anlatamamışımdır.
Gönül gülüdür görünen,
Gönül vilayetinde,
Dikenden bülbülleri,
Üzerinde Hu derler,
Korurlar Güllerini...
Kutlarım Şaire Hanım,
Nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız.
Selam ve saygılarımla.
İnsanın çaresizliğidir aslında sevda. Yalnızlığa dayanamayan insanın bir yari yareni kana kana içmeyi dilemesidir. Elbette Aşk-ı muhabbet sevgidir özü insanın. Bülbül ile güle gelince gül bülbüle bülbül güle sevdalanmasa hiç katlana bilirler mi hasretlere? Varsın gül batırsın dikenini bülbüle. Bülbüle nazıdır batırması dikenini. Varsın batırsın... Yüreğinize sağlık çok güzel bir şiir...
gül ve bülbülün muhabbeti ilk insandan beri vardır, ve var olmaya devam edecektir, sevgi insanın özünde yaradılışında olan bir duygudur. İnsanı sevgiden soyutlandırmak bir insana yapılabilecek en büyük haksızlıktır. canı gönülden kutluyorum şairim seni esenlikler diliyorum.
"GÖKLERDE VE YERDEKİ HER VARLIK ALLAH'I HAMD İLE TESBİH EDERLER LAKİN SİZ ONLARIN NE DEDİKLERİNİ ANLAYAMAZSINIZ." -Ayet-i kerime meali-
Demek ki bülbülün güle aşkı, meşki söz konusu değilmiş Tuba hanım. Bülbülün yaptığı gül dalını minber olarak kullanarak Rabbini hamd ile tesbih etmekmiş.
Hayırlı çalışmalar.
Birbirini tamamlayan
Biri diğerini çağrıştıran iki "özel" nesnedir...
"Gül ve Bülbül..."
Hani "ezelden ebede aşık"
Birbiri için yaratılmış sanki...
Şiir de durumu iyi anlatıyor doğrusu..
Tebrikler Tuba Hanım.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta