Kurumuş yeşermez gönül bağlarım
Yağdır Rahmetinden sel bize doğru
Bülbül gibi feryat eder ağlarım
Dallarından gönder gül bize doğru
Hiç gazel dökmesin bağımda dallar
Açmadan soluyor sevdiğim güller
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var