Gül Bir Melek GİBİ Şiiri - Semiha Çelikkol

Küçük bir kız çocuğu
oynuyor sokakta
üstünde pileli eteği
uçlarında kiraz işlemeli...

Saçları altın sarısı
güneşte parlıyor
göz kamaştıran bir ışıltı gibi...

Deniz mavisi gözleri
sonsuzluk gibi
bakıyor derinden...
elinde bebeği
sım sıkı tutuyor
sanki kaybedecekmiş gibi...

Oturuyor bir taşa
gözlerinde bir hüzün
içimi burkan...
gözleri doluyor
bir şeye gücenmiş besbelli...
yanına oturuyorum
omuzlarını büküyor
inatçı bir ceylan gibi...

Elindeki bebeğe uzanıyorum
nekadar da güzel diye,
daha bir sıkı sarılıyor
alıcakmışım gibi...
korkma diyorum
sadece gözlerin neden
buğulu onu öğrenmek istiyorum...
dudaklarını büküyor
ve gözlerinden
akan yaş damlası
ıslatıyor pembe yanaklarını...

Ağlama küçük kız
gül çünkü sen bir meleksin
ve meleklere gülmek yakışır...

Yanından kalkarken
elimi tutuyor
ve bana buğulu gözlerinle
soruyor
neden benim annem yok....

O an
kalbim durucak sanıyorum
içimde tarifi imkansız kasırgalar...
eğiliyorum yanına
ve güçlü olmaya çalışarak,,,
annelerde bir melektir yavrum
tıpkı senin gibi
ve annen biyerlerde
sana gülümsüyor
ve sende gül bir melek gibi...