Doğan güneş, bulutları itiyor
Güneşin ışığı bize yetiyor
O ışık, gönlüme coşku katıyor
İstemem lambayı al senin olsun.
Tüm çiçekler boyun büker güneşe
Doğaya güneşle heyecan, neşe
Arılar uçuşur, hem de peş peşe
Zehiri neyleyim bal benim olsun.
Dağ başında duman olur, kar olur
Dosttan ayrılması çok da zor olur
Ayrılırken ciğer tüter, kor olur
Dosta tutunacak el benim olsun.
Aydınlı, söylüyor kendi haline
Sevdayı, dostluğu dolar diline
Bir tomurcuk gülü alsa eline
Dosta uzatacak gül benim olsun.
Mustafa AYDINLI
Mustafa AydınlıKayıt Tarihi : 16.9.2002 22:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Aydınlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/16/gul-benim-olsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!