Gül be Özüm Şiiri - Güneş Davenport

gül be özüm,
anlamaya ramak kaldı.
azı da, çoğu da gördün,
ne fark vardı arada,
hissetmek istediklerinden başka?
sende doğdu, sende öldü güzellik,
kayıt koyduğunca tatsızlaştı yaşanan.
nicesi sardı veya sarstı, salladı seni,
kah sevinç oldu, kah ise acı, seni uyaran.
oysa şimdi tam ortadasın.
bu boşluk misali hale dayan!
duygusuz belki,
ama fazlasıyla duyarlı,
bu hal farklı, zor anlaşılan,
ama seni sana uyandıracak olan.

gül be özüm,
an’lamaya az kaldı...