Gül Yeter Bana Şiiri - Şentürk Dursun

Gül Yeter Bana

Türlü sebeplerle ayrılsak bile
Seni sevdiğimi, bil yeter bana
Sen bana sultan ol, ben sana köle
Yüzüme bakıp da, gül yeter bana

Kış güneşi akşam erken batarken
Nabız sayım yüz yirmide atarken
Gece mehtabında dilek tutarken
Bir anlık olsa da, gel yeter bana

Bana son mirasın gözlerin olsun
Başımda yastığım dizlerin olsun
Zenginlik güzellik sizlerin olsun
Bir tatlı muhabbet, dil yeter bana

Gönüller çıkmışken seyrüsefere
Ayrılmam demiştin binlerce kere
Beni de al götür gittiğin yere
Saraylar istemem, çul yeter bana

Seni yazar şiirimde her satır
Bir günde biter mi? kırk yıllık hatır
Madem gidiyorsun her şeyi götür
Kâkülünden düşen, tel yeter bana

Günleri saymaktan takvimler yorgun
Aylara kırgınım yıllara dargın
Senin yerine de ağlarım her gün
Ömrünce hep mutlu, ol yeter bana