Gül bana oğlum hep gül
Sen güldüğünde nice gül bahçesi görünür bana
Yumru ellerin değdiğinde yüzüme
Bir kat daha severim yaşamayı
Seni tertemiz bir dünyayla karşılamak isterdik,
Kirlenmemiş
Ölümsüz, kinsiz, çıkarsız sevgi dolu
Hem de kucak kucak, demet demet
Ama üzülme Erenim
Annenin sevgiyle yoğrulmuş bir bakışı
Yeni dünyalar açar sana
Kardeşçe her renkten insanların
Özgürce yaşadığı bir dünya.
Saflık senin özünde var.
Şefkatte de öyle.
Bütün güzel kokular dökmüş birer damlasını üzerine.
Bak sana yaşamak veriyoruz kucak dolusu
Ve sevgi ve şefkat
Dağıt bunları gül yaprağı gibi gittiğin yerlere.
Esirgeme bir tebessümünü sana bakanlardan
Dokunsun elin insana,
Bir çiçeğe dokunur gibi
Ve ağla kendine ağlar gibi
Darda olanlara.
Esirgeme duanı sonra
Bir şefkat türküsü uçur en son
Afrikalı aç çocuklara.
Anadolu soluklu, insan kokulu.
Kayıt Tarihi : 14.12.2008 15:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)