Gül Bana Şiiri - Osman Çağlayan

Çok yüce dağlardan aştım da geldim,
Zor günlerde mürşit oldu dil bana.
Ne kasırgalardan geçtim de geldim;
Vız gelir sıradan esen yel bana.

Ben ki menzilime varayım derken,
Gül bahçesinin önünden geçerken,
Biraz durup bahçeyi seyrederken,
Selam verdi bahçedeki gül bana.

Hedefe varmak için yol çok uzak,
Yollar boyunca bin bir çeşit tuzak.
Dedim tuzakları birlikte bozak;
Arka çıktı yad eldeki el bana.

Yoldaki bütün engelleri aştım,
Yüzüm akıyla hedefe ulaştım.
Çok yağmur yedim hedefe ulaştım;
Kesildi yağmur, yol verdi sel bana

21.03 2014