Gül Bakalım! Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Gönül hoşluğuyla katlansa kişi,
Allah’tan gelen bela ve acıya…
Günahlardan arınır, doğduğu gün gibi,
Emin olur, ahirette düşmez sancıya…
…
Umut içinde Allah’tan kork,
O her yaptığından haberdardır.
Nefsini öldüren rahmet kefeniyle,
Gömülür merhamet toprağına…
Kalbini öldüren lanet kefeniyle,
Götürülür azap toprağına…
…
Dünya nimetiyle tıka basa doyanlar,
İbadet lezzetine nasıl erer?
İbadet lezzetini kaybedenler,
Melekût âlemine nasıl girer?
…
Çok yiyip çok içerek kalbi öldürme,
Çok sulanan bitkiler bile kurur…
Arzularına uyarak nefsini güldürme,
Geçer karşına taşkınlıkla kudurur…
…
Kişi nefsinin kontrolüne girse,
Azgın arzulara mahkûm olur.
Pişmanlık ağacını görmez körse,
Arzuların azgın sularında boğulur.
…
Aşırı arzular padişahları köle,
Sabır ise köleleri padişah yapar.
Allah’la işi olmayanlara söyle;
Sonunda döner dolaşır ateşe tapar.
…
Sen dalmışsın dünyaya, gül bakalım!
Gözyaşında sandalla geçenlere bakarak…
Geçerken sırat köprüsünden, dökül bakalım!
Feryat içinde veyl deresine sallanarak…
…
Km–080506