Gül Bahçesine (ilk şiir)

Biliyorum, şaşıracaksın!
Hatta malayani sözler olduğunu düşünebilirsin
Belki de küçük bir his olduğunu sanıyorsun
Birkaç satır yazı, üç-beş Hasbi hal
Oysa tanışıklığımız çok evvelden
Yıllar önce bir 6 Mayıs gecesi sana su vermeye gelende bendim
Kalu Bela da 'Evet, benim sevdiğim sensin' diyende
İki melek şahit oldu kavlime
Namütenahi Alem’den geliverdik sürgüne
Ruhunu ruhuma mukabil yarattı
Seni aramam için beni uzağa attı
Ummadığım bir anda geliverdin yadıma
Nisyana düşmenin hicabı suratımda
En çokta bir başıma gittiğim için pişmanım Nemrut'a... :)
Söyleyemediğim sözlerin hasreti dudağımda

Ama işte kapındayım,

Bir sen varsın birde ben
Birbirinden uzak diyarlarda
Başka-başka şehirlerde
Oysa öğrenmiş olmalısın Müslüman kızı
Bazı hislerin zaman, mekan ve mesafe tanımadığını
Hem, yollar ne kadar uzak olabilir ki
Bir sonu olduktan sonra
Ben ne şairim ne de öykü muharriri
Son zamanlarda içi içine sığmayan biri
Eğer şiir denilebilirse bu mısralara
Bu da benim ilk şiirim olsun sana