Gül Bahçesi Şiiri - Oktay Güvener

Bazen bahçeyi gezersin, bahçe seni seyr eder.
Bazen de gül "Gül"e hasret gül bahçesinde
Gül, bahçenin ortasında, hüznün dilinde bir serzenişte,
Bir gül, "Gül"e hasret kalmış, solgun bir bekleyişte.

Işık vurur çiçeğe, fısıldar aşkın tınısını,
Bir dalda asılı kalmış, vuslatın sancıları.
Bazen bahçe sana hasret, sen güle, gül bahçesine,
Hüzün saklıdır her yaprağında, bir "Sevdanın" izinde.