Gül Bahçesi Şiiri - Ayşe Çetintaş

GÜL BAHÇESİ

Herdem gönlüme dey öyle git

Sesin karışsın sesime, nefesin nefesime

Işıksız zamanları al sabahlarımdan

Yalnızlığımın pik yerinde gel

Bir türkü gibi hasretle dinleyeyim sesini

Sevinç gözyaşım olup kalbime damlarsın belki o zaman

Her mısrama, her heceme

ve usulca tut ellerimi

Ürkek bir güvercin edasıyla bak gözlerime

İnandır beni birdaha asla gitmeyeceğine

Seni yazdığım yerlere sensizliği kazıttırmıyacağına inandır

Birde söz ver bana,
sana verdiğim her gülüşümün karşılığının Gül bahçesi olacağını

Ayşe Çetintaş