Gül Bahçesi Şiiri - Yusuf Ziya Gül

Sarımtırak esmer yüzünü,
Sarı-Gri gözlerini,
Gülümseyen dolgun dudaklarını,
Güneş yanığı kırpık saçlarını,
Yüzünü kaldırıp gözlerimin içine gülümsemeni...

Sakin bir denizin üzerinde
Hafif dalgalar oluşturan
Sabahın pırıltılı havası kadar
Taze bir şeysin...

Yada
Rüzgar yokken düşen bir yaprak gibi
Öyle hafifsinki...
Ancak parmaklar birbirine dokununca hissedilirsin.
Belkide gerçek olup olmadığını anlamak için
O na dokunacaktım.!

Ne için düşünüyorsun be adam
Bilmiyorum...
Nerden bakarsan bak
Ortalık gül bahçesi değil...

Sevmek için,
Onurlanmak için,
Doyuma ermek için,
iyi ve kötü için...

O nu severken ölmek istediğimi hissediyorum
ve ölmek hiçbir şeydir.