Gül bahçesindeki gönlün telinde,
Dokundukça mızrap dostluğa çalar.
O güller sevgiyle açar içinde,
Umutlar gülerek pınardan çağlar.
Bir tutam düşmanlık yok eder bizi,
Güzel duyguları bil yeşertirsek,
Bahar yeli sarar yüreğimizi,
Dünya gerçeği bu bir görebilsek!
Sus dersek egonun hırçın sesine,
Bencilliklerimiz yok olabilse.
Gör dünya nasıl da gönlün gözüne,
Mutlulukla bakar bilinebilse! .
Kayıt Tarihi : 5.11.2006 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!