korkup
koklayamadığım
güller.....
dökülünce
yaprakları,
avuçlarımda
patlardı
kahkahaları.
gülümseyen
şurup
olurdu
dudaklarlarımda
oynamaktan
yorgun.
gonca
bir gülün
anlamını
değiştirdiği
çocukluğum.
korkularım,
kadeh kadeh sunulan
kahkahalarım,
dikenlerinden
korkmuyorum
gül...!
gül
bahçem
ormanım
ol
içinde
kaybolduğum
Nazan'ı
san de
bulduğum.
09.06.2006-ant-gül bahçem-
Nazan İzmirliKayıt Tarihi : 9.6.2006 09:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!