Gül Baba Şiiri - Vildan Yeşilyurt Çelebi

GÜL BABA
Ben baba diyemeden koşmuşsun şehadete,
Demişsin evlat senle buluşuruz cennette,
Vatan yoksa ne evlat nede anan güvende,
Seni tanımasamda sen cennetten gül baba.

Paytak paytak yürüyüp heyecanla koşamadan,
Dişlerim kaşınınca elini ısırmadan,
Konuşmaya babayla başladım sen duymadan ,
Seni tanımasamda sen cennetten gül baba.

Eline sarılıpta namaza koşamadan,
Bayram harçlığımı elinden alamadan,
Şöyle aynı sofrada bir lokma banamadan ,
Seni tanımasamda sen cennetten gül baba.

Okula sensiz gittim, başımı indirmeden,
Ağladım yorganlara kimseye göstermeden,
Başım dik yaşıyorum haini güldürmeden,
Seni tanımasamda sen cennetten gül baba.

Evleniyor evladın elini öpemeden,
Düğünde kolkola bir halay çekemeden,
Yokluğun hep yaraydı, bugün daha derinden,
Seni tanımasamda sen cennetten gül baba.

Ben şehit evladıyım, baba nedir bilmeden,
Yaşadım içimde acımı söylemeden,
Bu dünya bir han imiş vakit geçti bilmeden,
Tanışalım babacığım gel cennette gül bana.
Vildan Yeşilyurt Çelebi