Gül Anne Şiiri - Mehdi Ersoy

Gül anne, gülen anne,
Ayakların cennet hâne.
Nur yüzlü temiz özlü,
Kelâmların pak sözlü.
Zorluklara göğüs geren,
Kucağına pamuk seren.
İnsanlığın hakanısın,
Çocukların kalkanısın.
Peygamberler annesisin,
İnsanlığın şen sesisin.
Kimsesizler kimsesisin,
Sessizliğin gür sesisin.
Kâh Havva'sın, kâh Fâtıma,
İbrahim'e Hacer ana.
Seferlerde Nene hatun,
Seherlerde evde kadın.
Çocukların çığlığında,
Gözü kırpmaz sağlığında.
Çağlayanlar misali,
Sen merhamet timsali.
Âdemiyet âleminin ilk eşi,
Zemheride insanlığın ateşi.
Medeniyet tekâmülünde âsar,
Zorluklarda insanlığa bir hisar.
Hayallerin kıskandığı bir rüya,
Kaf dağında anlatılan bir hülya.
Heyhat!...yerinde durmaz taşlar,
Kemale erdi yaşlar,
Eğilmekte başaklar.
Annelere "üf" deme,
Servetini terk etme.
Riayet et haklarına,
Cennet serilir ayaklarına.
İşte sen!...
Gül kokan, güller doğuran annesin.
Gönül tahtımızda bir tanesin.