Bahar geldi, güller açtı nazenin
Gönlümün keyfi yerinde
Bülbül öttü, dal yeşerdi
Nergis derdim sevgiliye
Bir bülbül kondu dalıma,
Kolum kanadım yanıma
Bakmaya hiç kıyamadım
Gönül damlattı kanıma
Bir gül sundu ki derinden
Kokusu epey eskiden
Süzülünce ruh ilimden
Farkım kalmadı deliden
Gül kızardı, mevsim yandı
Dikeni elime battı
Hani daha sevecektim
Beni yüzüstü bıraktı.
Gül ağrısı bağrım yaktı…
Mehmet Baki ÖztokmakKayıt Tarihi : 12.7.2006 10:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!