Gül Ağası Şiiri - Ahmet Özdemir

Kimine toprak ağası diyorlar,
Kimine sendika ağası;
Kimini de benzetiyorlar hıyar ağasına!
Gönül dostları sanıyordu,
Çoğu günün dostuymuş.
Daha dün;
Yüzüyordu sevgi denizinde kulaç kulaç,
Okşayanlar sırtını her gün,
Anladı ki içini oymuş.
'Her güleni dost sanma' dediği ataların
Demek buymuş.
Uğradığı her ihanete olsun diye andaç,
Aldırmadan alına, akına, karasına;
Bir gül fidanı dikti yüreğinin ortasına.
Kim söylemiş, bilmem ki, kim kimden duymuş;
Şimdi de adını çıkarmışlar fakirin
Gül ağasına! ...

Ahmet ÖZDEMİR