Gül Ağacı Şiiri - Durdu Yüce

Gül ağacı, ne de güzel açarsın
Etrafa burcu burcu koku saçarsın
Hayatımın, benliğimin ihtiyacısın
Gönlümün sultanı başımın tacısın

Biliyorum sen de sevgiye muhtaçsın
Ancak, seni kırıp koparan utansın
Koparırsan; koklar sonra atarsın
Seninle gönlüm mutluluğa kansın

Sevginin simgesisin gül ağacı
Kin, nefret sana yabancı
Aşklara sevgilere sensin aracı
Sinemdeki yaranın; emi, ilacı

Beyaz gül, sarı gül, kırmızı gül
Bir gül için ötmüyor mu bülbül?
Kırılan kalp, hasret çekene gül
Mutlu et gönlümü gül, hep gül, gül, gül...