Gül Adıyaman Şiiri - Mahmut Gazi Şimşek

İlk adı Hüsnü Mansur
Zamanla oldu Semsur
Mazide yoktur kusur
Hikmetle parladı sur

Tarihe sundu zaman
Bahadır yedi yaman
İsimi şehre oldu san
Şöhretli Adıyaman

Atlas dekor havzası
Dört iklim hüneri var
Zinde azmin dehası
Heybetli kalesi var

Yüz arşında bir mabet
Nur mekânındır ebed
Her köşesinde bir üstat
Vecd ile eder medet

Bir bereket ummanı
Gül yüzlü ovası var
Madenlerin mekânı
Devasa dağları var

Kamil belde güzel yer
Erenler kervanı var
Hak uğruna verir ser
Aşk ile fermanı var

Nemrut’a ibret veren
Şerefli keremi var
Hayat düstur çeken
İksirli petrolü var

Ya şu Besni dehası
Her pazarda adı var
Tut’un tutlu havası
Helvasının tadı var

Gölbaşı aldı başı
Kara elmas taşı var
Kâhta’nın yüksek başı
Ocakta bol aşı var

Samsat ki kutlu belde
Hazreti Safvan’ı var
Gergelim yaman elde
Satıhlarda sesi var

Çelikhan yaylasında
Şekerpare balı var
Kardeşlik semasında
Erdemli edası var

Güzel sincik vefası
Hak için duası var
Adıyaman ovası
Som altın gerdanı var

Gelin Adıyaman’a
Huzur veriyor cana
Herkes olur ana
Kucak açar insana

Sözde kırılsa dilim
Şanı bitmez ki gülüm
Gül Adıyaman ilim
Güle âşık bülbülüm…

Mahmut Gazi Şimşek