Gül'ü yakıştırdı kadına
Gül adına andımızdı
Bahçemde güldü-Gülümde diken
Ben ona o bana sarmaşık dolaşık
Aşık iken
Hal böyleyken ayaz vururdu üşürdük
Dökülürdük yaprak yaprak
Kar boran Fırtına yerle bir etti bahçemizi
Birlikte dikmiştik Gül fidanımızı
Biri onun biri benimdi
İki Gül'ümüz vardı -Ebruli
Dalında soldu
Mizan kuruldu hesap soruldu
Gül yoruldu dal yoruldu
Bilmem ki ne umuldu
Paylaşılmayan neydi ki-İki arşın bez
Bir kaç ta çuldu
Ayna hariç-Ayna baş aktör
Silindi siluetim de- Bir varmış bir
Yokmuş'tu
Dava ayna üstüne-Ayna'daki
Ne de olsa bir gölgeydi
Ne varlığı belli ne yokluğu-
Göze çekilen sürme gibiydi
Can pazarında sevgi bile
kurtaramazdı bu ihaneti
Eti benim kemiği
Senin hayat
Oysa mukaddesti
Oysa değerliydi
İskeleti birileri için
Yüksel Nimet Apel
2.Mart.2021.Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Kayıt Tarihi : 2.4.2021 18:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikaye şu ki: Kız evladını evlendiren aileler: eti sizin kemiği bizim derler Bu yanlıştan dönmek öyle sanıldığı kadar kolay değildir. Bi kere paçayı kaptrmış olur kız tarafı Bir sıfır yenik başlayan oyundan hayır gelir mi???
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!