Gül Şiiri - Nurten Kederoğlu

Gül

Okyanusun ortasinda hasin bir firtinadayim savrulup duruyorum ben kendi basima
Neler cekiyorum ben bir bilsen bu genc yasimda benim neler geldi su garip basima
Calkalanip dururum ben eskimis ve kirik bir sandalla firtinalarda bir oyana bir buyana
Divaneyim kapkaranlik issiz ve sessiz sokaklarda dolanirim bir oyana ha bir buyana

Ne mal ne mülk istedim ne para dünyada sevdim ama sansim yok hic asktan yana
Cicek dükkani degil kocaman bir buket degil sadece ve sadece ben bir gül istedim

Neydi allahim günahim benim anlayamadim sevdigimce bende sevildimmi bilemedim
Gülemedim su kocaman yalanci dünyada sevdim ama sevdigimce bende sevilemedim
Hayattan cok sey degil bir tebessüm gelsin yüzüme ben bitsin bu hüzünlü günler diledim
Ben hep fedakarlik ettim sevgi verdim her insan icin hep iyi seyler güzel seyler diledim

Ne mal ne mülk istedim ne para dünyada sevdim ama sansim yok hic asktan yana
Cicek dükkani degil kocaman bir buket degil sadece ve sadece ben bir gül istedim

Bir kabustu umarim geldi gecti karanlik hüzünlü ve yalniz bulutlu günler bitti hasretinle yandigim
Cokmu gördün allahim azicik mutlulugu sen bana günahim neydiki benden hem ne istedin
Bendim bu güne kadar hep herkese her seyini veren kendim icin senden ben ne istedim
Bir selamdi bekledigim canim benimde artik bir hatirimi soran olsundu karsiligi diledim

Ne mal ne mülk istedim ne para dünyada sevdim ama sansim yok hic asktan yana
Cicek dükkani degil kocaman bir buket degil sadece ve sadece ben bir gül istedim

Siir_ce