Gül ,en dıştan açılmaya başlıyor merkezine doğru, en içe, daha içe ,yaprak yaprak açılıyor ,açılıyor ,açılıyor...,bir bülbül geliyor dalına konuyor, dilsiz güle tercüman sanki, gülün tercümana ihtiyacı da yok esasında, hal diliyle halleniyor ,gül açıldıkça bülbül hayrette, şakıyor, gülün bülbül umurunda değil, o istemsiz fıtratı gereği açılıyor dıştan içe... merkezine... gül hayrette, hayret ettikçe ötme de....
bülbülün sesini duyan aşkından çoşuyor sanıyor oysa o sadece şahit ve katip, aşka şahit, sesiyle boşluğa yazıyor katip, şakıyor, aşkın sesi yok ,kelimesi yok, notası yok, resmi yok, gül dıştan içe yaprak yaprak halleniyor ............................... ❤
aşk başka
aşklaşmak başka
aşka şahit olmak başka....
...................... ❤ .......................
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta