Yollar dağınık, derya kuru, mevsim ağır
Yüreğim darmadağın, ‘her zaman olduğu’ gibi
Lakin bilirsin, bu ruh buna pek alışıktır.
İstemem daha fazla görmeyi, önümü gök kapatır
Tıpkı toprak yerde biten masum bir gül gibi,
Gözlerim bu sisli diyarda yavaşça kapanır.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta