Gülün hüznü Şiiri - Burak Ayoğlu

Unutacaksın,

Zamanla daha az özleyeceksin,

Gül kururken,

Mevsimler değişecek,

Sevecek, sevileceksin,

Yüreğin başkasında olacak,

Onun için çarpacak, eskiyi hatırlamayacaksın bile,

Gül artık kurumuş olacak,

Ama belki yağmurlu bir günde eski kitapları karıştırırken,

Karşılaşacaksın onunla, kurumuş yaprakları eline dökülecek,

Koklayacaksın,sesini bile unutmuş olacaksın, gözlerini, bakışlarını,

Şaşıracaksın hala kırmızı olacak, şarap gibi,

O da koklayarak öperdi diye düşüneceksin,

Aşık mısın diye sorduğunda bilmiyorum dediğin aklına gelecek, hatırlayacaksın,

Belki yüreğin burkulacak,

Belki de kendine soracak, yüzleşeceksin,

Son kalan izler de o yağmurla birlikte yüreğinin
çöplüğüne gittiğinde,

Son sözü kulağını çınlatacak,

Sahi idamlıklar nasıl yürürler o son yolu?