Gül Şiiri - Murat Tali

ben gelirim giderim
yollar beni özler ben yollara düşerim
düştüğüm yerlerde
gözyaşlarım akar
batar gözlerime çimenler
çimenlere ekerim umutlarımı
umutlarım sarar beni
sardığım yerde kaybolur sesim
boğulur geceler
boğulur saçaksız kondulardan akan
damlalar
kalkar gider serçeler
dallarından yaşlanmış ağaçların
ağaçlar büker boynunu
su yürümez köklerinden dalllarına
dalları sarkar susuzluktan
yapraksız günlere
devşirerek gider
sevişmeleri baykuşların
alabildiğine sessizlik alır
beni
götürür derinliklerine ormanın
tek kalırım vahada
vahada susuz ve yalnızımdır artık
bolzuldu tılsımı gidişlerin
bak sessizliği bozacak kervanlar alacaktım yanıma
kervanlara dahil edecektim kendimi
bir devenin sırtındaki gözleri görecekti gözlerim
kalkıp giderken kervan
yere düşen mendile bakacaktım...
uzanamadan uzaktan bakakalacaktım
gülümseyecekti güneş
gülümseyecekti yeryüzü
gülümseyecekti mendili düşen gözler..
gülümseyecek...
gülümse.
gülüm
gül
....
.
.