taşı yontuyordu zaman
gücüne gidiyordu aşk’ın ,korkusu
derindeydi
bir oryantal olup sahneye fırlıyordu zaman
hiç bilmeyen bir esrarı oyuyordu gözleri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta