Guguk Kuşları Şiiri - Erdem Gümüş 2

Kuş beyinli dostun, fikri başkadır,
Gizli emel besler, guguk kuşları.
Aldanma sesine, zikri başkadır,
Önce tatlı sesler, guguk kuşları.

Guguk deyip geçme, sinsidir bilki,
Haltetmiş yanında, en kurnaz tilki,
Sonuna bakmadan, görünmez ilki,
Her sözünü süsler, guguk kuşları.

Havanda su döğer, hep hava civa,
Asla kendi yapmaz, kendine yuva,
Beleş yuva arar, bilmez ki sıva,
Hazır yuva düşler, guguk kuşları.

Arayı arayı, bir yuva bulur,
Yumurtlar yuvaya, tebelleş olur,
Angut yumurtayı, kendisin bilir.
Üremeye başlar, guguk kuşları.

Angut tek eşlidir, doğa koşulu,
Sırayla gurk yatar, erkek dişili,
Bilmezki yumurta, guguk kuşulu,
Öz insanlık taslar, guguk kuşları

Angutlu guguklu, civcivler doğar,
Angut civcivini, guguklar boğar,
Guguk kanatlanır, angutu kovar,
Angutları dışlar, guguk kuşları.

Kul Figani kimi, insan da öyle,
Sözüm guguklara, dokunsun şöyle,
Malum gugukların, mayası böyle
Şu lanetli kuşlar, guguk kuşları