Güftesiz Şarkı Şiiri - İrfan Sarı

Özlemle süzülen gözlerin
Kırık bir vazodur.
Sararmış sonbahar yaprakları
Anılar dökülen yollarda
Hüzünle savrulur.
Mai bir gölgedir akşam;
Karanlık saçlarında biten,
Pembe düşlerinde başlayan
Mai bir gölge...
Sen ve ben...
Çiçek açmış gökyüzünde,
Sönen güneşin halesinde,
Yahut yıldızlar malikhanesinde,
Sonsuz bir sükut olan
Sonsuz huzur ikliminde
Güftesiz bir şarkıyız..
Sen ve ben...
Gözlerden süzülen gözyaşıyız.