Yazık benim ömrüme, cefa ile tükendi.
Tatmadı mutluluğu sefa nedir bilmedi.
Koştu yıllar boyunca bir serabın peşinde
Sevgilide, sevgide vefa nedir bilmedi.
       *       *       *      *      *       *
Yoksun  şimdi  ne  acı,  benim  rüyam  yıkıldı
Bir peri  suret  oldun,  benim  hülyam  yıkıldı
Gittin  ki  o  meçhule,  dönüşün  mümkün  değil
Mesutsun belki ama, benim  dünyam  yıkıldı.
    
      *       *        *       *        *      *
Vallahi bi-günahım, bütün suç sende güzel
Dert bende,çile bende; dermanım sende güzel  
Yanma deme boşuna, pervanen oldu gönül
Dilersen azad eyle fermanım sende güzel! 
      *     *       *      *      *      *         *
Kan döker çeşm-i giryan,  sen vefayı bilmedikçe
Fayda etmez ah ü figan,  sen vefayı bilmedikçe,
Geçer ömrüm böyle heyhat;  her baharda hazan içre
Fayda etmez ah ü figan,  sen vefayı bilmedikçe
Kayıt Tarihi : 6.3.2006 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!