Yazık benim ömrüme, cefa ile tükendi.
Tatmadı mutluluğu sefa nedir bilmedi.
Koştu yıllar boyunca bir serabın peşinde
Sevgilide, sevgide vefa nedir bilmedi.
* * * * * *
Yoksun şimdi ne acı, benim rüyam yıkıldı
Bir peri suret oldun, benim hülyam yıkıldı
Gittin ki o meçhule, dönüşün mümkün değil
Mesutsun belki ama, benim dünyam yıkıldı.
* * * * * *
Vallahi bi-günahım, bütün suç sende güzel
Dert bende,çile bende; dermanım sende güzel
Yanma deme boşuna, pervanen oldu gönül
Dilersen azad eyle fermanım sende güzel!
* * * * * * *
Kan döker çeşm-i giryan, sen vefayı bilmedikçe
Fayda etmez ah ü figan, sen vefayı bilmedikçe,
Geçer ömrüm böyle heyhat; her baharda hazan içre
Fayda etmez ah ü figan, sen vefayı bilmedikçe
Kayıt Tarihi : 6.3.2006 11:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!