Gudümsüz... Şiiri - Mehmet Şahan

Dünyayı önüne sersen boşuna,
Gelin oyun bilmez; yerim dardır, der!
İmkânı sunsan da gitmez hoşuna,
Elinden iş gelmez; engel vardır, der!

Laf ile kaynatır, kurutur gölü,
Açmadan soldurur dalında gülü,
Esince bırakmaz mangalda külü,
Ermiş har’a girmez; zemin nar’dır, der!

Herkesin yaptığı olsa şahane,
Geri adım atmaz bulur bahane!
Kusursuz olsan da desen daha ne,
Gözü nuru görmez; etraf kardır, der!

İlgili, ilgisiz hep saygı görse,
Sevgiden örülmüş kafese girse,
Mutlu oldum demez murada erse,
Asla yüzü gülmez; sebep yardır, der!

Şahan der “gudümsüz” yaşı bulunmaz,
Gözünün üstünde kaşı bulunmaz!
Tıka basa yer de aşı bulunmaz,
Günahını vermez; hepsi kârdır, der!

Gudümsüz: Beceriksiz, kabiliyetsiz, uğursuz
aynı zamanda da kendini beğenmiş, ukala.