Güder Ya Şiiri - Naif Timur

Deli bir poyraz eser asırlar ötesinden
Dertten yana, gasptan zulümden yana.
Önüne katmış gibi uygarlığı,
Ne varsa iyi, güzel diye yeryüzünde
Silip süpürmek ister bir çırpıda.

Koca yapıtlar kapatır gökyüzünü
Çırılçıplakken Anadolu.
Ve odalarında uydurmalar, kayırmalar
Utandırır yıllar yılı sürüp giden sefaleti.
Plansızlık plan olmuş beceriksiz kafalarda.
Ağlanacak halimize
Kargalar güler gün boyunca.
Er güdemeyen
Top güdermiş...
Ortada kümelenmişken mazlum ahları
Adaletsizlik bağırır:
BOK güdermiş.

Hak aramak nafile taş odalarda
Kafalar yürekler taş kesilmiş.
Huzur kaçırmada mahir
Köhnemiş bir inançla sapıtmış gibi gafiller;
Hak güdemeyen
Top güdermiş...
Ortadayken bütün iğrençlikleriyle yolsuzluklar
Haksızlıklar haykırır:
ÇOK güdermiş.

Baş tacı edildiği yerde kanunsuzlukların
Yerin dibine geçer utancından adalet.
Hanımelinden kabak
Çınar dalından armut sarkarsa dört mevsim
Bir melodram kaplar ortalığı.
Bakınır etrafa yaratıklar aval aval...
İnsanlıktan utanır insanlar…
Ve beyazı al
Virgülü dal görenlerin
İnancı sabitleşir dudaklarında;
Kaz güdemeyen;
Top güdermiş…
Ortada sırıtırken bu yalan dolan çarkı,
Bu heyulâ haksızlıklar yığını
Bu küflenmiş kafalar
Bu kahrolası inançlar…
Kazlar bile kazcasına söylenir:
ÇOK güdermiş.