Gücün Ne ki Şiiri - İbrahim Sağır

Karıncaya can ver, yapraklara renk,
Ve ölüme dur de, gücün yeterse.
Ezelden ebede uzanan ahenk,
Çevir elindeyse zamanı terse.

Yıldızları yok say öyle bak göğe,
Korkunç karanlıkta donar gözlerin.
Ağaçları kaldır at bir çöplüğe,
Renksizlik çölünde yanar gözlerin.

Kar yağmadığını düşün bir kere,
Hayalîni zorla sonuna kadar.
Bir damla yağmur düşmese yere,
Olur mu denizler, çaylar, ırmaklar.

Hayalîn hızına hız mı dayanır,
Bir anda geçmişi gezer gelirsin.
Dünya Her bahar bin renge boyanır,
Aklının erdiği kadar bilirsin.

Gözünün gördüğü son nokta ufuk,
Mesafe dediğin maddeye tuzak.
Hayalîn sonsuza eder yolculuk,
Sen sana yakınsın, sen senden uzak.

Sırlar labirenti dünya denen han,
Ömrümüz tükenir arayışlarla.
Bir uzun seferin yolcusudur can,
Bağlıyız hayata incecik zarla…

İbrahim SAĞIR