Gücümün tükendiği yerdesin.
Noktasında karanlığın,soluğunda rüzgarın.
Yalnızlığın tepesinde,gözümün perdesinde.
İçimi titreten hatırlanmaz rüya gibisin.
Ve o vakit kaybederim kendimi.
Tutunup demirden soğuk resimlerine
Hala neye bakarım boş bakışlar ile.
Sancının en kıvrak yerindesin.
Gücümün tükendiği yerdesin.
Şeytanın kuvvetlendirdiği kör aşkın.
Zamanın ulaşılamaz seyrinde.
Akıp gitmez kurumuş deresin.
Gönlümü yakarda şu ince hüzün.
Öfkemi geçirmesin,çizgilerinden yüzüm.
Varalım artık ölüm bizi dişlesin.
Gücümün tükendiği yerdesin.
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 14:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!