Gücüme Gidiyor Şiiri - Meziyet Ak

Bu dünya gücüme gidiyor dostlar,
Dost bildiklerimden yıkıldım hep ben.
Gözümün önünden geçer anılar,
Acılar geçmişe götürdü birden.

Bir dünya kurmuştum bir sırça köşktü,
Ne güzellikler vardı çocukluğumdan.
Yavaş yavaş sisler ardıma düştü,
Bir kaç damla buldum gençkızlığımdan.

Kader acılarıyla dağladı gitti,
Yüreğim yanıyor görmüyormusun.
Kederler ömrümü böyle tüketti,
Anlatmak istedim anlamıyorsun.

Hak etmedik neler geldi de geçti,
Yazacak daha pek çok şeyler var da,
Kalemim yaş döküp bunları seçti,
Sıraya girdi gör geldi ard arda.

Ölüm nasıl seçti sevdiklerimi,
Tek bir dalım annem kaldı dünyada.
Anlatmak titretti gönül telimi,
Geçmişi yaşadım hatıralarda.

Onca sene geçti anlayamadım,
Bir evimiz bile olmadı gördün.
Ev sahiplerinden görmedik yardım,
Kader aldın bizden neler götürdün.

Yine de direndik hep ayaktayız,
Yıkılmadan meydan okuyoruz bak!
Kara da yazılsa alın yazımız,
Yılmayıp benliğimiz hep yaşayacak!