Gücüme gidiyor Şiiri - Tevfik Karınca

En derin inzivalarını yaşıyorum
Hani o, ağzından düşürmediğin yalnızlığın
Ve içinden çıkamadığım nice yanılgıların
Yıllardır gizlice, gözden uzak, ve kulak kirişte
Besledik sevda adına birbirimizi
Yazık büyütememişiz
Yenildik, sahipsiziz şimdi

Bahaneler mazeretler gırla
Dürüstçe diyebilsek
Söylenmesi gerekenleri
Kahpece kandırıyoruz
Kendimizi
Gücüme gidiyor ister istemez

Vasiyetimsin sanki
Sabıka gibi peşimde yaşam
Vazgeç
Sürüklenme gelme ardımdan
Sen gülleri seversin
Dikenleri batırma eline
Kardeşinmişim gibi sevişme benimle
Vazgeçtim
Pişmanım
Sevmedim de

Sensiz olmaz diyorsun
Filmi başa sarıyorsun ya
Gücüme gidiyor ister istemez

Fazla mı abarttık dersin sevdamızı
Yalnızlığa susmuşken
Aykırıklıklara durmuşken
Bırakmak mı zor gelen
Yaşamayı düşünüyoruz ya
Can çekişirken
Gücüme gidiyor ister istemez

Ödünç aldığımız emaneti
Hayra yorduğumuz kehaneti
Gösteremediğimiz cesareti
Korkakça, korkarak
Seni seviyorum diyorum ya
Gücüme gidiyor ister istemez