Gücüm Yetmiyor Şiiri - Murat Duman

GÜCÜM YETMİYOR
Kalmadı takatim artık yoruldum,
Ardından gelmeye gücüm yetmiyor,
Azgın seller gibi, aktım duruldum,
Dağları delmeye, gücüm yetmiyor…

Benliğim tarumar aklım firarda,
Yıllarca geç kaldım şu son kararda,
Hayatım karmaşık sonsuz zararda,
Seninle gülmeye gücüm yetmiyor…

Bir kere bakmadın mahzun şaşkına,
Burkulan kalbimle döndüm taşkına,
Al aşkını çek git Allah aşkına,
Maziyi silmeye gücüm yetmiyor…

Özlemin arzusu yürürken yorgun,
Sözlerim yetersiz hayalim kırgın,
Gönül sarayımda aşkımız durgun,
Yönünü bulmaya gücüm yetmiyor…

Başıma kar yağdı, gözümde duman,
Koşarken peşinde kayboldu zaman,
Neden terk etmiyor içimi güman,
Ummana dalmaya gücüm yetmiyor…

Kapandı kalbimin en can damarı,
Acımadan vurdun kalleş şamarı,
Yıllar sinsi olmuş oynar kumarı,
Kuşkumu salmaya gücüm yetmiyor…

Kırıldı bu aşkın en hassas çarkı,
Dilimden düşmedi hüzünlü şarkı,
Görmedim nedense sendeki farkı,
Mekânda kalmaya gücüm yetmiyor…

Benden uzak durda tutmasın ahım,
Figanım göklerde sevmek günahım,
Murat Duman olmuş durgun ervahım,
Sonunda ölmeye gücüm yetmiyor…
20.11.2007 ANKARA