Gücüm Yetmez Şiiri - Hamit Kalkan

Hep sürüne sürüne geldiğim bu yollardan
Nakış nakış izleri silmeye gücüm yetmez.
Aşinayım çileye oldum dertli kullardan
Meçhule gidiyorum dönmeye gücüm yetmez.

Ne gecenin farkında oldum ne gündüzün
Karanlıkta kaldım hiç faydası yoktur gözün
Işığına muhtacım gökteki tek yıldızın
Ne olacak yarınım görmeye gücüm yetmez.

Yemyeşil ağaçtım ama döktü yaprağım
Kurudu hep dallarım kalmadı tutanağım
Suyunu vermez oldu can parçası toprağım
Bahar geçtikten sonra bitmeye gücüm yetmez.

Gayrı göremiyorum hatırlatman mazimi
İşin doğrusu merak ediyorum ati’mi
Ömrüm nihayet olursa boşa yapman methimi
Çünkü: O zaman benim duymaya gücüm yetmez.

Hastadır ŞÜKÜRCAN’ım üzerine varmayın
Kader her fırsatta vurdu siz olsun vurmayın
Öylesine bitkin ki nolur artık yormayın
Tek kelime ile sürünmeye gücüm yetmez.