Gücüm Yetmedi Şiiri - Erdal Yıldırım

Doğruların ardından hep koşturdum
Yoluna durmaya gücüm yetmedi
Saatimi düşünmeye durdurdum
Kafamı yormaya gücüm yetmedi

Söylerler amma kaynağı bilmezler
Destekleyip dayanağı bilmezler
Konuşmayı basbayağı bilmezler
Cahile vurmaya gücüm yetmedi

Türlü türlü başka başkadır adı
Biter m’ola bunların bu inadı
Kapadım daha derinden kanadı
Yaramı sarmaya gücüm yetmedi

Bunca zaman oldu boşuna gezdim
Kendisi söyledi ben benden bezdim
Birden bire bütün yanlışı sezdim
Alime sormaya gücüm yetmedi