Gücüm Yetmedi Şiiri - Samettin Şenkaya

Kadınlar kızlar böyle değildi
Höt deyince yüreği düşerdi
Bir zamana çattık ki
Babayı takan olmadı

Yanar kavrulurum ona ki
Kardeşime gücüm yetmedi

Eskiden İslam’a saygı vardı
Düğünde oynamaksa ar dı
Bir kuyuya düştük ki
Elimizden tutan olmadı
Yanar kavrulurum ona ki
Yeğenime gücüm yetmedi

Bir zamana düştük ki
Dinin değeri kalmadı
Bir düğüne gittik ki
Ahlakı arayan olmadı
Yanar kavrulurum ona ki
Sevenime gücüm yetmedi

Bil ki ey aile reisi baba
Bakılır o gün kitaba
Bir hesap çıktı ki
Kurtulan kişi az kaldı
Yanar kavrulurum ona ki
Bilenime gücüm yetmedi

Rabbim o bedeni emanet verdi
Ancak helaline açabilirsin dedi
Bir girdaba kapıldık ki
Boğulmayan kimse kalmadı
Sevinir ferahlarım ona ki
Benden olana gücüm yetti

Vallahi bu bize uymadı
Kimse Kul Sami’yi duymadı
Bir ateşe tutulduk ki
Yanmayan kimse kalmadı
Hiç kimseye geçmedi de
Sözlere nazım geçti

(KUL SAMİ)