Gücüm Tükendi Şiiri - Ahmet Tulganer

Saat gecenin dördü,
Uyumalıyım.
Başım çok ağır,
Uyuşmuşum,
Bir şeyler düşünmeye çalışıyorum,
Boş, boşum, donuk her şey.
Bakıyorum, göremiyorum ki,
Bulanık her şey.
Düşünmek istiyorum,
Ama neyi bilmiyorum.
Yatmalıyım, belki dinlenirim,
Uyuyabilsem.
Rahat bırakmıyor yakamı anılar.
Gece sabaha kavuşuyor,
Ayaktayım.
Gözlerim yanıyor, ama kapanmıyor.
Yasaklanmış bana uyumak,
Bir gece daha bitti.
Dertlerim vefalı, terk etmiyor.

Yeni gün, yeni nafaka derler,
Beyaz, parlak, umut dolu,
Bir de ben umutlansam.
Umutlanabilsem, umutlanmalıyım,
Ahhh! Nerde.
Gücüm tükendi.
Düşüyorum,
Tut beni.