Gücüm Kalmadı Şiiri - Ramazan Teke

Öyle bir hale soktun ki beni
Aynaya bakmaya yüzüm kalmadı
Öyle bir yerden vurdun ki beni
Yaralarımı sarmaya gücüm kalmadı

Bu aşkı bir hiçe sattın ya sen
Yüreğimi ateşte yaktın ya sen
Sözümü kesip gittin ya sen
Aşkla söylenecek sözüm kalmadı

Gece Yıldız'ım, gündüz güneşim değilsin benim
Umudum hayalim değilsin benim
Kalbimde aşk değilsin benim
Umuda doğacak güneşe sabrım kalmadı

Sen bende yalandan da yalansın
Koynumda yatan kara yılansın
Sırtımda taşıdığım kalleş yaramsın
Dönüp sarmaya gücüm kalmadı

İstemem artık ne aşkını nede seni
Ömrümce unutmam bu ihanetini
Sanma sakın severim yerine birini
Başkasına yar demeye gücüm kalmadı

Ne aldın ise helali hoş olsun benden
Günahım olma, sevap istemem senden
Küfür ederek geçtim ya ben edepten
Edeple konuşmaya gücüm kalmadı

Bu son sözlerim sanadır şiirim
Bu sana yazılan son şiirim
Kağıdı kalemi yakar giderim
Bir daha tutmaya gücüm kalmadı