G ü c ü k Şiiri - Yusuf Işık 3

gücük

Ilık bir gücük öğle sonrası
Denizle sarmaş dolaş
Bembeyaz örtülerle dolu
O masaların birinde başladı
Anasonla beyazlaşıp
Yanaklarda mayıs gülleri açtıran
Sonunun nereye varacağı
Hesaba katılmaz öyküleri

İşte o gündü belki de
Kör bir düğümün
İki ilmeği olmanın ilk sonu
Tezcanlı yüreklerine kanıp
Bazı bazı çocuklaşıverip
Yokuş aşağı
Yuvarlanıverdikleri de oldu
Yaralarına berelerine
Tuz sarıp emdikleri de
Ama aşk olsun bir kez bile
Yüksünmeyi düşünmediler

Ne var ki
Isırgan bir köpek gibi
Başıboş dolaşan
Gücük ayazını
Hiç hesaba katmadılar
Dona çeken sabahlar
Tatlı bir düşün sonudur
Sakın uyumayın derdi
Gün görmüş büyükler
Dalmadan önce
Son gördüğü
Rakının damıttığı
Gül beyazı değil
Kar beyazı örtülerdi..5.11.25