Güçsüzler Şiiri - Cağlar Akarsu

Arşa yükselirken tüm alem,
Bir meddücezir başlangıcında,
Dünya da, tüm buzlar erirken,
Birden bire sular yükseldi,
Zaman tünelinden geçerken,
Zirvelerde sonsuz, ormanlar sonsuz
Kavuşmak, için açtılar bağırlarını,
Binlerce bitki yayıldı orta yere,
Ağaçlar ne kadar kısa ise,
Gövdeleri yere yakın,
Başları toprağa eğik
Rüzgarlar acımasız,
Yüreğini hiç yıpratamadı,
...
Kayın yapraklarına uçurduk
Sözler bir hüzün gibi kaydı,
Yokuşları tırmanmak güç ise,
Gücü elinde tutabilmek, ,
Marifet devşirmek gibi güzeldi.
...
Yeşermişti her cins ağaçlar,
İçinde buruk bir hüzün,
Kor gibi yaktı geçti,
Göz yaşlarımı taşıdım,
Can versin, diye tüm köklere
Ne kadar çaresizim biliyorum,
Ağaçsız ve susuz kalmışım,
Bir meddücezir, iniş ve çıkışlardayım.
....
31/ağus/2003