Ne güçlü büyütmüşsün beni Anne..!
Sabrı, Şükrü
Zorluklara gögüs germeyi
Dara düşene el uzatmayı
canım dediklerine,can vermeyi
güzel günlerinde olacağına inanmayı
Ve kendimle savaşmayı,
ne güzel öğretmişsin sindire sindire
Burada İnsanlar görünümde mutlu,
İçleri bilinmez
Ne kadarı ne kadar umutlu
Ömür denen yolda,
Gündüzler geceleri kovalıyor,
Kimi emekleyerek, kimi koşarak ilerliyor.
Beni soracak olursan Anne;
Bende iyiyim;
İçimdeki yangının
Küllerini savuruyorum rüzgarda..
...türkmenkızı...
Kayıt Tarihi : 6.2.2018 16:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Türkmen Yurtseven](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/06/gucluyum-anne.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!