Büyük cüssen, heybetinle dağ gibi durursun,
Ama içinde bir çocuk var, her an usulca koşarsın.
Kasların, omzunda taşır dünyanın yükünü,
Sırtında eşya değil, hayatın ta kendisini.
Her adımında terinle yazılır bir destan,
Çocuklarına umut, geleceğe bir ferman.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi